รู้เต็มอก ว่ารักตกกระป๋อง
บ่ได้ครอบครอง
บ่ได้เป็นเจ้าของคือเก่า
เพิ่นบ่ฮักแล้ว
เพิ่นลืมเฮาแล้ว เพิ่นบ่คือเก่า
ยากที่เรา ยังห่วงหาลืมเพิ่นบ่ได้
เฝ้าตามส่อง ส่องเฟส ส่องไอจี
ทั้งที่รู้ดี ว่ามันทำให้เจ็บดวงใจ
อยู่กับคนนั้น กอดกับคนนี้
เบิ่งโพสต์คราใด
บาดหัวใจ
แต่ยังติดตามห้ามใจบ่ฟัง
น้ำตาหยด ก็ยังกด like
น้ำตาไหล ก็ยังกดตาม
กดหนึ่งที ก็มีหนึ่งช้ำ อ่านหนึ่งคำ
หนึ่งคำก็ช้ำหนึ่งครั้ง
คนเคยฮักสุดใจ
มันลืมบ่ได้ เมื่อใจสุดทาง
ฝากความหวัง กับความสิ้นหวัง
มันเป็นอีหยัง ที่เปลืองน้ำตา
บ่อยากแคร์
แต่ใจแพ้ความคิดถึง
จึงยังเฝ้าดึง ฉุดความหลัง
เอาไว้เรื่อยมา
เพิ่นบ่แคร์แล้ว
เพิ่นบ่มาแล้ว เรายังค้างคา
ยังเก็บรักษา
สัญญาของคนฮักจาง
น้ำตาหยด ก็ยังกด like
น้ำตาไหล ก็ยังกดตาม
กดหนึ่งที ก็มีหนึ่งช้ำ อ่านหนึ่งคำ
หนึ่งคำก็ช้ำหนึ่งครั้ง
คนเคยฮักสุดใจ
มันลืมบ่ได้ เมื่อใจสุดทาง
ฝากความหวัง กับความสิ้นหวัง
มันเป็นอีหยัง ที่เปลืองน้ำตา
บ่อยากแคร์
แต่ใจแพ้ความคิดถึง
จึงยังเฝ้าดึง ฉุดความหลัง
เอาไว้เรื่อยมา
เพิ่นบ่แคร์แล้ว
เพิ่นบ่มาแล้ว เรายังค้างคา
เข็มนาฬิกาลบแววตา เคยซึ้งบ่ได้